Selfcare

Revalideren: Een nieuwe stap in mijn herstelproces

Hoe begin je een blog over een onderwerp waar je gemengde gevoelens over hebt? Dat is precies hoe ik me nu voel. Het delen van dit verhaal voelt kwetsbaar, maar ik hoop dat het je ook inzicht geeft in wat er speelt en wat dit betekent voor mijn werk als fotograaf. Om je het goed uit te leggen, neem ik je even mee terug in de tijd.

In februari 2023 onderging ik een kleine operatie. Zoals bij elke operatie was er anesthesie nodig. Ik koos voor een ruggenprik, een methode waar ik goede ervaringen mee had. Daarnaast koos ik voor een roesje—een kans om even bij te slapen, dacht ik. Helaas verliep het deze keer anders.

Tijdens het zetten van de ruggenprik ging er iets mis. Wat er precies gebeurde, weet ik niet. Is er een zenuw geraakt? Was de prik niet helemaal goed geplaatst? Ging het proces te snel of te langzaam? Dat blijft onduidelijk. Wat ik wél weet, is dat de gevolgen aanzienlijk zijn: aanhoudende rugpijn, tintelingen, uitstralingen en een fysieke belastbaarheid die enorm is afgenomen.

Voor een natuurliefhebber en buitenfotograaf zoals ik is dat een flinke uitdaging. Mijn werk draait om beweging, frisse buitenlucht en lange dagen in het bos. Ik fotografeer intieme bruiloften van natuurliefhebbers, neem gehele familie's mee het bos in voor nieuwe familie foto's en ga met de allerkleinste graag op pad om kabouters en dennenappels te zoeken. Mijn wereld speelt zich buiten af, maar mijn lichaam remt me nu al enige tijd. Dat is frustrerend en confronterend.

De zoektocht naar herstel

Na de operatie begon een lange zoektocht naar herstel. Fysiotherapie, ergotherapie, voetreflexmassages, psychologische ondersteuning, personal training, en zelfs psychosomatische fysiotherapie—ik heb het allemaal geprobeerd. Elk traject bracht inzichten en gedeeltelijke verlichting, maar de klachten bleven aanwezig.

Nu ben ik aangekomen bij een nieuwe stap: revalideren in een gespecialiseerd revalidatiecentrum. De komende maanden zal ik meerdere dagen per week met professionals werken die mij hopelijk kunnen helpen om mijn fysieke belastbaarheid te vergroten en mijn klachten te verminderen. Het is een intensief traject, maar ik zet alles op alles om weer sterker terug te komen.

Wat betekent dit voor mijn werk?

De revalidatie heeft impact op mijn beschikbaarheid. Mijn agenda voor de komende maanden is grotendeels gesloten. De aanvragen, shoots, coachingtrajecten en fotografie workshops die al gepland staan, gaan uiteraard door. Maar ik heb momenteel weinig ruimte voor nieuwe aanvragen.

Ik verwacht vanaf het late voorjaar weer volledig beschikbaar te zijn. Wil je als eerste op de hoogte worden gehouden van mijn beschikbaarheid? Stuur me gerust een berichtje, dan zorg ik dat je een seintje krijgt zodra mijn agenda weer openstaat.

De natuur als inspiratiebron

Hoewel dit een pittige periode is, verlies ik mijn liefde voor de natuur niet. Het buiten zijn, de stilte van het bos en de wisseling van seizoenen geven mij kracht. Daarnaast zorgt onze hond Weasel ervoor dat ik wel naar buiten moet blijven gaan: wandelen, trainen en hem uitlaten.En ik zal uiteraard niet stoppen met fotograferen; denk aan onze tuin die ik bij wil houden, het fijne winterweer en de seizoenen blijf ik vastleggen. Deze liefde voor de natuur en voor dieren is ook wat mij drijft in mijn werk. Mijn beelden zijn documentair en commercieel, met een diep respect voor de omgeving waarin ze worden gemaakt.

Dank je wel voor het lezen van mijn verhaal. Wil je mij volgen tijdens deze reis of op de hoogte blijven van mijn werk? Stuur me een berichtje of volg me op mijn socials. Samen maken we straks weer de mooiste beelden—buiten, zoals het hoort.

• UPDATE maart 2025

Soms loopt het leven anders dan gepland. De afgelopen maanden heb ik hard gewerkt aan mijn herstel bij revalidatiecentrum Het Roessingh. Hoewel ik niet te diep wil ingaan op de aard van mijn klachten, wil ik wel delen dat ik te maken heb met pijn en dat ik daar, met de juiste begeleiding, aan werk.

Mijn revalidatietraject bestaat uit verschillende therapieën die mij helpen mijn belastbaarheid op te bouwen en beter met pijn om te gaan. Zo volg ik fysieke training, fysiotherapie en ergotherapie. Daarnaast krijg ik ontspanningslessen, pijneducatie en heb ik gesprekken met een psycholoog. Naast deze behandelingen probeer ik mijn dagen zo goed mogelijk in te vullen met beweging en ontspanning. Wandelen helpt me enorm, en sinds kort fiets ik ook weer. Ook nieuwe hobby's zoals tuinieren, bakken en borduren, die ik inmiddels goed onder de knie heb gekregen, geven me veel voldoening. Vooral dat laatste blijkt verrassend goed bij me te passen!

Een belangrijke les die ik in dit traject heb geleerd, is dat ik niet altijd 'aan' hoef te staan. Mijn telefoon en laptop mogen gerust uit, en klanten hoeven niet direct een antwoord te krijgen. Tijdens een lange shoot mag ik ook even gaan zitten en het mezelf makkelijker maken, in plaats van alles zelf te willen doen. Dit bewustzijn heeft me geholpen mijn belastbaarheid flink te verhogen. Mijn hersteltijd is korter geworden doordat ik fysieke inspanning afwissel met ontspanning, zowel per dag als door de week heen.

Inmiddels voel ik dat ik langzaam weer vooruit kan kijken en plannen kan maken. Op dit moment kan ik een dagdeel fotograferen, wat betekent dat kortere shoots geen enkel probleem zijn. Shoots vanaf vijf uur en langer zijn nog een uitdaging, maar daar wil ik de komende weken graag in groeien. Ik kijk ernaar uit om steeds meer van mijn werk weer op te pakken, met als doel om vanaf midden mei mijn fotografie voluit te hervatten. Dan begint mijn seizoen weer met prachtige portretshoots, beeldbankshoots en het vastleggen van jacht- en outdoor gerelateerde evenementen in Twente, Salland, de Veluwe of zelfs daarbuiten.

Ik heb een paar dromen en wensen op mijn fotografie-lijstje staan. Zo zou ik ontzettend graag een jacht of outdoor activiteit in het buitenland vastleggen, bij voorkeur in een bergen. Daarnaast wil ik sowieso meer outdoor gerelateerde evenementen fotograferen, beeldbanken creëren, maar ook reportages van tuinen, schaapsherders, jagers of boswachters. Dit is een wereld die me enorm fascineert en waarin ik mij als fotograaf helemaal op mijn plek voel.

De komende maanden ga ik weer graag het bos in om mooie momenten vast te leggen. Of het nu gaat om portretshoots in de natuur, beeldbankshoots voor ondernemers of het documenteren van een jachtseizoen – ik kijk ernaar uit om deze verhalen in beeld te brengen. Ook komende herfst en winter zal ik weer met jagers meegaan om het jagen vast te leggen. Hoewel de jacht een gevoelig onderwerp is, vind ik het belangrijk om het werk van jagers te documenteren en een realistisch beeld te geven van hun bijdrage aan natuurbeheer.

Hoewel ik nog midden in mijn herstel zit, voel ik de energie om mijn passie weer verder op te pakken. De groene blaadjes aan de bomen en de stijgende temperaturen geven me hoop en inspiratie voor de shoots die eraan komen. Dus mocht je een fotoshoot overwegen, weet dan dat mijn agenda openstaat voor kortere sessies en dat ik langzaam werk aan het uitbreiden van mijn mogelijkheden. Ik kijk ernaar uit om weer met volle aandacht en liefde de mooiste momenten vast te leggen!

• UPDATE mei 2025

Wordt vervolgd!